12 Χρόνια Tinosecret – Συζήτηση με τον Αίολο

– Α καλώς τον. Καιρό έχεις να φανείς
– Ήρθα να βγούμε φωτογραφία
– Αλοίμονο! Από τότε που με έβγαλες πρώτη φορά δεν κάνω και άλλη δουλειά. Μόνο κάποιοι εξωμερίτες με ήξεραν και τώρα… σε τόσες selfies ούτε η Kim Kardashian δεν έχει μπει.
– 2 Αυγούστου 2013 ήμουν πρώτη φορά εδώ . Συγγνώμη για την αναστάτωση, αλλά θυμάσαι το πρώτο άρθρο του Tinosecret που ανέβασα 12 χρόνια πριν; …«“H γιαγιά έλεγε ότι όταν βρίσκεις κάτι που αξίζει το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να το μοιράζεσαι με τους άλλους. Έτσι το καλό εξαπλώνεται και δεν ξέρεις που μπορεί να φτάσει. Και αυτό είναι σωστό”…

– Και εμένα αυτός που με έφτιαξε, μάλλον θα ήθελε να με βλέπουν.
– Ποιος σε έφτιαξε τελικά;
– Δεν σου λέω. Είναι μυστικό! Άντε καλά βγάλε…. Και τι θα την κάνεις;
– Θα γράψω μερικά μυστικά για όσους έρθουν φέτος στην Τήνο. 12! Ένα για κάθε χρόνο.
– Να βάλεις και φωτογραφίες. Κανένας δεν διαβάζει μόνο κείμενα πια. Δεν μου λες και εμένα τι θα τους πεις που δεν είμαι πολύ της φωτογραφίας;

1. Τήνος είναι ο Αέρας
ΚΑ: Αφού είμαστε εδώ, ας ξεκινήσω με το δικό σου. Η Τήνος έχει αέρα!!!
ΑΙΟΛΟΣ: Σιγά το μυστικό.
ΚΑ: Δεν έχεις δίκιο. Στη γενικευμένη σύγχυση και την εικονική πραγματικότητα, μυστικό πια είναι η αναζήτηση του αυτονόητου και η κατάκτηση του, πραγματική περιπέτεια. Φυσάει λοιπόν και όταν έχεις κέφια μπορεί να φυσάς ακατάπαυστα με ανεξάντλητη ορμή και απεριόριστη δύναμη, να κουνάς ομπρέλες, τραπέζια, αυτοκίνητα, ειδικά από τα τέλη Ιουλίου και για όλο τον Αύγουστο που έχεις την τιμητική σου…
ΑΙΟΛΟΣ: Και τι να κάνω; Να μη φυσάω; Μετά θα γκρινιάζετε ότι δεν έχει πράσινο και δεν θα μπορείτε να αναπνεύσετε από τη ζέστη.
KA: Εσύ καλά κάνεις, αλλού είναι το πρόβλημα. «Μακάρι να μη φυσάει και χαλάσει τις διακοπές των ανθρώπων» έλεγε ξενοδόχος. Μάλιστα! Μακάρι να βρεθεί και μια μεγάλη ηλεκτρική σκούπα να μαζέψει την άμμο για να μη χαλάνε οι διακοπές των ανθρώπων στο Μαρόκο. Το πρόβλημα δεν είναι η άμμος ή ο αέρας. Πρόβλημα είναι να μην ξέρεις που και γιατί είσαι. Αν θέλεις λίμνες και στάσιμα νερά, δεν είσαι για εδώ. Εδώ ο αέρας σηκώνει «μεγάλα κύματα» και είναι η ευκαιρία σου να τα «καβαλήσεις» και να ανοιχτείς σε εμπειρίες που δεν φανταζόσουν. Άσε τον αέρα να σε ξυπνήσει, να μπει μέσα σου, να ρουφήξεις το οξυγόνο, τη ζωή!
ΑΙΟΛΟΣ: Δεν ζήτησα πάντως εγώ να τη λένε, «το νησί του Αιόλου».
Κ.Α: Και ποιος το ζήτησε;
ΑΙΟΛΟΣ: Ξέρω ‘γω, μπορεί οι ανεμογεννήτριες (χα,χα,χα). Εγώ «το νησί της Παναγίας» ήξερα.

2. Τήνος είναι Το νησί της Παναγίας
ΚΑ: Η Τήνος είναι το νησί της Παναγίας.
ΑΙΟΛΟΣ: Μη μου πεις; Όλο καινούρια μας λες σήμερα.
ΚΑ: Σοβαρά τώρα, με ειρωνεύεσαι; Υπήρξε για χρόνια μία επικοινωνιακή τακτική αποσιώπησης. Σίγουρα ήταν μια φράση που αναπαραγόταν από όλους, γνώριζαν, δεν γνώριζαν την Τήνο. Σαφώς και η Τήνος δεν εξαντλείται μόνο στο προσκύνημα αλλά από το «Η Τήνος δεν είναι μόνο ο Ναός της Παναγίας» περάσαμε στο άλλο άκρο. Σα να μην υπάρχει. Προφανώς κλαμένα μάτια, ματωμένα γόνατα, μάυρα ιδρωμένα ρούχα, πόνος, οδύνη δεν είναι holiday friendly για τους επισκέπτες και καλό target group για μερίδα επιχειρηματιών που στοχεύουν στον «καλό» (=ευκατάστατο) κόσμο.
ΑΙΟΛΟΣ: Και αν κάποιος δεν θέλει να προσκυνήσει να πάει με το ζόρι;
KA: Η φράση δεν έλεγε «Η Τήνος είναι ο Ναός της Παναγίας» αλλά «Η Τήνος είναι το νησί της Παναγίας» . Υπάρχει μια διάχυτη πνευματικότητα παντού. Χρειάζεται όμως να ησυχάσεις για να τη ζήσεις. Στην Εικόνα, στην Εύρεση, μόνος σου σε ένα ξωκλήσι, στην κορυφή του Ξώμπουργου, σε ένα βράχο στη θάλασσα, όπου τα καταφέρεις. Προσφέρεται το νησί για να πατήσεις pause στην καθημερινότητα, στις συνήθειες σου, στην κεκτημένη ταχύτητα και να ακούσεις την καρδιά σου. Αν δεν γυρίσεις από το ταξίδι λίγο πιο ήρεμος, λίγο καλύτερος (έστω για λίγο), γυρνάς ενώ δεν έφτασες.

3. Τήνος είναι τα Χωριά
ΑΙΟΛΟΣ: Για δεκαετίες η Χώρα τα έτρωγε τα κύματα και προφύλασσε τα χωριά. Σιγά σιγά έγινε γωστό. Η Τήνος έχει αναλογικά τα περισσότερα παραδοσιακά χωριά από οποιοδήποτε άλλο νησί (αντικειμενικά) και μάλιστα τα πιο ωραία (υποκειμενικά). Οι παλιοί ντηνιακοί τα έχτισαν, τα φρόντισαν, τα σεβάστηκαν. Το ωραίο δεν θυσιαζόταν για το λειτουργικό. Απαιτούσε παραπάνω κόπο και χρόνο αλλά με αυτή τη διάθεση χτίστηκαν οι περιστεριώνες, τα κελιά, οι κρήνες, τα ξωκλήσια, τα λευκά σπίτια με τα μαρμάρινα υπέρθυρα, όλα όσα σε τραβήξανε στο νησί. Οι άνθρωποι ήταν κοντά, το ίδιο και τα σπίτια τους. Και τα πρωινά, πριν το ξημέρωμα, τραβούσαν για τα χωράφια. Εκεί στις σκάλες (αναβαθμίδες) να δεις κόπος. Να τις χτίζεις πέτρα – πέτρα και κάθε τόσο να τις γκρεμίζεις, για να ανακατευτεί το χώμα, να ξαναγίνει γόνιμο και να δώσει τα ξεχωριστά προϊόντα της τηνιακής γης. Αυθόρμητος αρχιτεκτονικός μινιμαλισμός πριν γίνει μόδα και eco friendly γεωργικές τακτικές προτού γίνουν αναγκαιότητα. Εσύ τι θα έλεγες σε όσους θα χτίσουν αύριο;
ΚA: Θα έρθεις και θα σου αρέσει η Τήνος και μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή και μπορεί να πεις εδώ είναι η αλήθεια, εδώ θα χτίσω, εδώ θα ζήσω για πάντα. Και μπορεί τελικά να μην προλαβαίνεις και εκεί που έχτισες να μένεις είκοσι μέρες τον χρόνο. Και μπορεί να σου φανεί ενδιαφέρουσα η μοντέρνα πρόταση, η μακέτα που είχε έτοιμη από τα φοιτητικά του χρόνια ο αρχιτέκτονας για project σε άλλη χώρα. Και μπορεί να θέλεις απομόνωση, να χτίσεις μόνος σου σε μια πλαγιά, να έχεις την ησυχία σου. Και μπορεί να θελήσεις να πρωτοτυπήσεις, να κάνεις κάτι διαφορετικό, κάτι μοναδικό που να έχει τη δικιά σου «πινελιά», κόκκινη, ώχρα, κίτρινη, ότι σου έρθει. Μπορεί να θέλεις και το κάτι παραπάνω, αν υπάρχουν χρήματα, γιατί όχι; Στο κάτω κάτω, κανένας δεν θα φέρει αντίρρηση, κανένας δεν θα σε εμποδίσει, μπορεί και να είναι νόμιμο ή μήπως όχι; Και αν είναι νόμιμο, είναι ηθικό; Eίναι θέμα αισθητικής και άρα ηθικής. Της Τήνου και της δικιάς σου. Μα αν αυτές οι δυο είναι ασύμβατες, αναρωτιέμαι, για τα χωριά δεν είχες έρθει;

4. Η Τήνος είναι σαν νερό που κυλάει…
ΑΙΟΛΟΣ: Αν προσέξεις σε κάθε κρήνη υπάρχει εικόνισμα, ορθόδοξο, καθολικό, ανάλογα με το χωριό που βρίσκεται. Δεν είναι τυχαίο. Είναι εκεί για ευλογία, γιατί το νερό είναι ιερό, το σημαντικότερο αγαθό. Στην Τήνο μαθαίνεις να το εκτιμάς, όπως και όλα όσα θεωρείς δεδομένα, αρκεί να είσαι «ανοιχτός».
KA: Τη δεκαετία το ’80, παιδάκια τότε, πηγαίναμε με παππούδες ή γονείς κρατώντας άδεια μπετόνια και μαζεύαμε νερό από τις πηγές στα Δυο Χωριά, την Αγία Παρασκευή ή όπου αλλού είχε «καλό» νερό και το φέρναμε στα σπίτια στη Χώρα για πάσα χρήση. Ο «κόφτης» για το ντους μετά το μπάνιο στη θάλασσα (το νερό κοβόταν επισήμως την ώρα που θα επιστρέφαμε) ήταν δυο μπουκάλια ανά παιδί. Το αλάτι δεν καλοέβγαινε αλλά το πρωί, αν έφτανε το καραβάκι που έφερνε το νερό και ξαναέτρεχαν οι βρύσες, το ξεβγάζαμε. Όσο απίστευτο ακούς το παραπάνω άλλο τόσο είναι να αριθμεί η Τήνος πάνω από 2000(!) πισίνες. Από τα 80s, αυτό που άλλαξε είναι απλώς ότι η λειψυδρία επιδεινώθηκε. Πως «λύθηκε»; Με ντεπόζιτα αποθήκευσης (που επιτρέπουν μεγαλύτερη κατανάλωση), γεωτρήσεις (πολλά καλαμάκια στο ίδιο ποτήρι μέχρι να το αδειάσουμε ή και το γλυκό νερό να γίνει υφάλμυρο) και αφαλατώσεις (καμιά φορά ωραιότατου καφέ, χωμάτινου, θαλασσινού νερού). Φίλε επισκέπτη πρόσεχε το νερό, παραπάνω όταν είσαι εδώ. Και την επόμενη φορά που θα αναζητήσεις κατάλυμα, μη βάλεις πρώτο φίλτρο να έχει πισίνα. Δεν λέω να τα αποκλείσεις, απλά να μην είναι αυτό το μοναδικό κριτήριο. Θα έχεις αποκλείσει αξιόλογες επιλογές, με σεβασμό στον τόπο και την ευκαιρία να ζήσεις όπως λες like a local. Οι locals πλην ελαχίστων δεν έχουν πισίνες. Προτιμούν την ανοιχτωσιά και τις καθαρές θάλασσες. Οι πισίνες υπερχείλισης δίπλα στη θάλασσα, πέρα από το παράλογο του πράγματος, το μόνο που υπερχειλίζουν είναι τη ματαιοδοξία των λουόμενων που τις επιλέγουν και τα πορτοφόλια κάποιων που διπλασιάζουν την τιμή για δωμάτιο με κατά τα λοιπά τις ίδιες παροχές.

5. Τήνος είναι οι Παραλίες.
ΚΑ: Πράγματι υπάρχουν φανταστικές παραλίες, διαφορετικές μεταξύ τους, η καθεμιά με τη δική της προσωπικότητα, καθένας βρίσκει αυτή που του ταιριάζει.
ΑΙΟΛΟΣ: Κάποιες ταίριαξαν σε πολλούς πάντως.
KA: Το στοίχημα είναι η υπερ-«ανάπτυξη» και τα κτίσματα που ξεφυτρώνουν γύρω τους να μην αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία τους.
ΑΙΟΛΟΣ: Για τα μπιτσόμπαρα δεν θα τους πεις τίποτα;
ΚΑ: Πολύ χρήσιμα για τις οικογένειες , για τους ανθρώπους που δεν αντέχουν στον ήλιο ή δεν μπορούν πολλές μετακινήσεις και καταβάσεις, αλλά κυρίως για τους νέους που θέλουν να πιουν τα ποτάκια τους, να χορέψουν και να φλερτάρουν. Τίποτα κακό σε όλα αυτά. Και υπάρχουν beach bars με φυσικά υλικά, εναρμονισμένα με το τοπίο, χωρίς υπερβολές, με ιδιοκτήτες και προσωπικό που νοιάζονται πραγματικά, καθαρίζουν, φροντίζουν την παραλία. Επίλεξε αυτά. Είναι κρίμα όμως σε κάθε περίπτωση να περάσεις όλες τις διακοπές οριζοντιομένος σε ξαπλώστρα λες και είσαι άρρωστος και να χάσεις την ομορφιά της αγριάδας της Τήνου. Τις ανοργάνωτες, απομονωμένες, ερημικές, τις γυμνές από τον πολιτισμό, πανέμορφες παραλίες. Αφιέρωσε ένα από τα μπάνια σου σε όποια επιλέξεις. Φρόντισε μόνο να μην αφήσεις «ίχνη» από το πέρασμα σου και θα έχεις «βαπτιστεί» και εσύ στην πραγματική Τήνο. Τις αγαπάμε και τις προστατεύουμε!

6. Η Τήνος είναι Τέχνη
Ένα τόσο δα νησάκι έβγαλε ένα τόσο μεγάλο αριθμό καλλιτεχνών με ανεκτίμητης αξίας έργο. Αλλά και στις μέρες μας, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών επέλεξαν αθόρυβα την Τήνο για τόπο κατοικίας ή απόδρασης. Κάποιος λόγος θα υπάρχει. Ψάξε να τον βρεις, θα κάνει καλό στην ψυχή σου. Γιατί όσο και αν προβάλλεται η διασκέδαση (που είναι απαραίτητη για να μην παρεξηγηθώ), η Τήνος θα παραμένει τόπος ανα-ψυχής. Και είναι μια ανάγκη που έχει ο καθένας, ακόμα και αν δεν το ξέρει. «Καλή είναι η κουλτούρα αλλά να βγαίνει και τίποτα…» ακούστηκε πρόσφατα από επιχειρηματία. Εγώ όμως δεν σου μιλώ για «κουλτούρα» και κλειστά καλλιτεχνικά lobby αλλά για εκφράσεις της ευαισθησίας και καταθέσεις ψυχής, ανθρώπων που θέλησαν το ίδιο με εσένα. Ο Picasso είχε πει ότι «Ο σκοπός της τέχνης είναι να ξεπλένει τη σκόνη της καθημερινής ζωής από την ψυχή μας». Ειδικά τα καλοκαίρια, τα μέσα είναι πολλά. Εκθέσεις, συναυλίες, παραστάσεις, συζητήσεις, φεστιβάλ, δράσεις αλλά και τα μουσεία ή η λαϊκή τέχνη ζωντανή στα χωριά. Δώσε μια ευκαιρία και εσύ θα βγάλεις πολλά…

7. Η Τήνος είναι οι Άνθρωποι.
ΑΙΟΛΟΣ: Αυτό πάλι τι είναι; Από τον γάμο σου;
KA: Όχι δεν είναι από τον δικό μου. Είναι από τον γάμο του Βασίλη και της Κατερίνας που συνάντησαν τυχαία ένα άλλο μεγαλύτερο ζευγάρι (να με συγχωρήσουν και οι 4, δεν τους πήρα την άδεια αλλά την αναρτώ με πραγματική αγάπη).
ΑΙΟΛΟΣ: Για πες τι έγινε;
KA: Τα παιδιά διαλέξανε την Τήνο για τη νέα τους αρχή (ίσως και από κάτι τέτοιες στιγμές) χωρίς να κατάγονται ή να ζουν στην Τήνο. Επιστρέφοντας μετά το μυστήριο και ενώ περπατούσαν στον κεντρικό δρόμο της Καρδιανής, οι άνθρωποι του χωριού τους σταμάτησαν αυθόρμητα και έτρεξαν να φέρουν το δίσκο με τα ρακιά. Για να τσουγκρίσουν, να τους ευχηθούν, γιατί χαιρόταν μαζί τους χωρίς να γνωρίζονται, γιατί είναι ανθρώπινο, φιλόξενο και όμορφο. Αυτή είναι η αυθεντική Τήνος. Άσε λοιπόν το «Live Like a Local» (πολύ φολκλόρ και επιτηδευμένο), ψάξε το «Live With the Locals» και θα μάθεις πολλά.

8. H Τήνος είναι Γεύση.
Πάντα είχε τη φήμη για το καλό φαγητό και δικαιολογημένα. Οι ντόπιοι παραγωγοί δάμαζαν το άγριο, άνυδρο, άγονο έδαφος και τις αντίξοες συνθήκες. Οι «καρποί» (η αγκινάρα, τα αμπελοφάσουλα, κηπευτικά, τυριά, αλλαντικά, το «αείμνηστο» τηνιακό μοσχαράκι, το ρακί, το αμπέλι) δικαίωναν τον επιπρόσθετο μόχθο που απαιτούταν. Η μαγείρισσα πρόσθετε τη μαεστρία, τις συνταγές που έμαθε από τη γιαγιά της και τη φροντίδα της. Η απλότητα και η εντοπιότητα ήταν τα βασικά συστατικά της επιτυχημένης «συνταγής». Αυτή τη συνταγή αναζήτησε και θα γευτείς την πραγματική Τήνο. Που θα τη βρεις; Ευτυχώς για σένα υπάρχουν ατόφιες παραδοσιακές ταβέρνες αλλά και σύγχρονα εστιατόρια που μετεξέλιξαν με σεβασμό, γνώση και τιμιότητα την τηνιακή γεύση. Που δεν θα τη βρεις; Συνήθως ο τρόπος που παρουσιάζεται κάτι φανερώνει και το περιεχόμενο. Αν η περιγραφή, σου θυμίσει εξωτικές χώρες και πιάτα που δοκίμασες σε αστικά κέντρα, λογικά στερείται εντοπιότητας (και είναι κρίμα να ψάχνεις για μουσακά στο ταξίδι σου στο Παρίσι). Αν πάλι ο τρόπος που σου παρουσιάζονται τα «ντόπια» πιάτα θυμίζει τη διάλεξη καθηγητή πανεπιστημίου για τις τεχνικές που χρησιμοποίησε ή η παρουσιαζόμενη κρισιμότητα για το πώς μεγάλωσαν τα άνυδρα ντοματάκια θυμίζει τον τρόπο που μιλάει μαμά για τα παιδιά της, κάποιος πήρε το ρόλο του πολύ στα σοβαρά. Και αυτή την έλλειψη απλότητας απλά θα την πληρώσεις… Αν πάλι μόλις το πιάτο ακουμπήσει στο τραπέζι σου, το εξετάσεις πιο εξονυχιστικά από τον Ιωαννίδη, τον Κοντιζά και τον Κουτσόπουλο (και από τους τρεις μαζί αλλά με πολύ λιγότερες γνώσεις από τον έναν), δίνεις εσύ τροφή στον Master Chef και δεν θα φταίει εκείνος που θα φας (με τα μάτια) λαχταριστό story!

9. H Τήνος είναι Φως
Το φως του ήλιου που αντανακλά στα μάρμαρα, στα λευκά σπίτια, το εσωτερικό φως, το ακοίμητο φως. Επειδή όμως όπου δουν φως πολλοί μπαίνουν, θέλει να εξασκηθεί το μάτι για να διακρίνει το φυσικό από το τεχνητό φως. Κλείσε, για να μην τυφλωθείς, τα μάτια σε τίτλους: «Οι must προορισμοί για το ΣΚ στην Τήνο», «Τι τρεντάρει φέτος στο νησί;», «Την ήξερες μόνο ως θρησκευτικό προορισμό αλλά…», «Είναι η Τήνος η νέα Μύκονος;», «Το νησί – προαύλιο της Αθήνας σε δυο ώρες απόσταση». Κλείσε τα αυτιά σε αυτοαπαοκαλούμενους «δημοσιογράφους», τηλεπερσόνες, VIPs και influencers που έμπλεξαν κομμάτια από κείμενα που βρήκαν σε δεκάλεπτο google search για να σου δώσουν τα φώτα τους ως νέοι Κολόμβοι. Όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί σου περιγράφουν άλλο νησί. Αυτό που είχαν προαποφασίσει ότι θα φωτίσουν, για τους δικούς τους λόγους.

10. Τήνος είναι η Παράδοση
Αν δεν παραδοθείς στην παράδοση του τόπου (κάθε τόπου όχι μόνο της Τήνου) δεν τον γνώρισες. Σχέση μόνο εξ όψεως δεν γίνεται. Το έχουν όλοι ανάγκη. Πως το ξέρω; Δες τι γίνεται στα πανηγύρια. Τα πανηγύρια είναι ίσως από τις πιο αυθεντικές μορφές διασκέδασης. Θέλουν όμως και αυτά ευλάβεια (από διοργανωτές και συμμετέχοντες), όχι γηπεδική προσέγγιση. Τα πανηγύρια δεν ήταν μόνο για χορό (αλλά πρωτίστως για επικοινωνία), δεν ήταν για κάθε μέρα (αλλά για μεγάλες θρησκευτικές γιορτές και χαρές (τρύγος, ρακιζιό, χοιροσφάγια). Αν δεν ζήσεις την κατάνυξη της Μεγάλης Εβδομάδας και την Ανάσταση σε ένα από τα ξωκλησια που ανασταίνουν μέχρι της Αναλήψεως, αν δεν βρεθείς Γενάρη στα Φαναράκια, αν δεν ξέρεις τι είναι η βεγγέρα, αν δεν περπατήσεις στην ενδοχώρα με κάποιον που να ξέρει να σου πει που πατάς, αν δεν πιεις ρακί που μόλις βγήκε στο ρακιζιό, αν σνομπάρεις Δεκαπενταύγουστο και δεν κατέβεις στη Χώρα, αν δεν πας στο Μοναστήρι (τι σε ποιο; οι τηνιακοί όταν λένε μοναστήρι, ένα εννοούν, βρες το) και στον μαγευτικό κόσμο των Ουρσουλινών, αν δεν σου πει μια ιστορία ένας χωριανός, αν δεν αντιληφθείς τι σημαίνει για το νησί το μάρμαρο και ο μαντρακάς, δεν πήγες στην Τήνο, σε ένα κυκλαδονήσι πήγες.

11. Τελευταίο και σημαντικότερο. Η Τήνος είναι βίωμα!
Δεν είναι ινσταγραμική! Μπορεί να είναι φωτογενής αλλά δεν είναι του φαίνεσθαι και του εντυπωσιασμού. Δεν την προσεγγίζεις με στημένες φωτογραφίες και φίλτρα. Μόνο βιώνοντας την. Πως; Εσύ θα το βρεις. Καθένας έχει τον δικό του δρόμο. Αυτό που προσπαθήσαμε τα 12 αυτά χρόνια ήταν να σε βοηθήσουμε να αναζητήσεις τα δικά σου μυστικά, να τα ψάξεις, να ψαχτείς, να γίνουν βιώματα σου και να δεις ότι μέχρι να κάνεις την Τήνο δική σου, θα έχεις γίνεις ήδη δικ-ός/η της. Και να θυμάσαι και εγώ μαζί σου: τα αποτυπώματά μας μένουν. Όπως στην polaroid που από παιδική απροσεξία δεν της έδωσα τον χρόνο της και έμειναν εκεί για πάνω από 40 χρόνια!

12. Το δωδέκατο είναι το δικό σου… Μυστικό!

ΑΙΟΛΟΣ: Τελειώσαμε;
KA: Έτσι λέω…
ΑΙΟΛΟΣ: Πω πω πάντως κοιτάω την παλιά και τη σημερινή φωτογραφία και έχω ξεθωριάσει πολύ.
ΚΑ: Εγώ πιο πολύ. Εσύ όχι, ίσως λίγο στην επιφάνεια. Θα ξανάρθουν τα παιδιά και θα ζωηρέψουν πάλι το χρώμα σου.

Συνεχίζουμε λοιπόν, με μικρά και μεγάλα παιδιά, με όσους και για όσους επιλέγουν να νιώθουν την Τήνο!